Mi hieraŭ biciklis al rubejo de Volgogrado. Ĉiam interesiĝis pri tio, kien foriĝas amaso da ruboj. En ĉiu kordo dum du tagoj kolektiĝas kelkaj grandegaj rubujoj, tamen ĉio ĉi regule malaperas ien. Kien?
Mi biciklas. Pasas finon de la urbo, trajnvojon, elektrostancion. Jen miraklaj rubamasoj!
Tamen gardisto ne lasis min aliri. Ho, tiu ĉi loko estas proprietaĵo! Kaj strategia objekto! Ha!
Reiĝante tra vilaĝeto mi metis viro kun metalaĵaro.
Ĉi viro laboris preskaŭ rubejo longe kaj li rakontis, ke, vere, pli bone ne iri tien. Eble vi estos kaptita.
- Tie antaŭ estis truo en tero. Truo estis pli profunda ol kvinetaĝа domo. Kaj nun - jam kreskas amasoj supre surfaco de la tero. Oni preparas novan truon. Antaŭ, kiam mi laboris preskaŭ rubejo, bone ni vivis! Kolektigis ion ajn ni bezonis. Cigarojn malnovitajn prenis ni per sakoj, "Vinston". Ventre prenis kolbasojn, tortojn, bieron!!! Vestoj tie estis bonaj, iam mi eĉ monoj trovis en la poŝoj. Tamen nun mi perdis laboron. Devas mi kolekti metalon, ŝanĝas ĝin po 200-300 rubloj je tago - sufiĉe por duopo...
Adiaŭe mi kaptas lastan foton de la panoramo.
