Jen novaj fotoj faritaj per papera fotilo:
Tio ci estas rakonto pri mia petveturado al Moskvo, Tvero kaj Sant-Peterburgo.



Tvero. Volgo.




Bonega tegmento:


Saluta pafado en Tvero dum koncerto de "Ario"

Egiĝo

Mi pentris tio ĉi sub la ponto kaj iu svingis al mi de alto.

Tombejo de Sarpinskij insulo

Ni perdiĝis sur volgograda insulo Sarpinskij. Kaj ektrovis hororeta tamen bela tombejo:

Dirkon, bravo! Via dua sperto ĝojegas min! Fotoj eĉ estas timigantaj iomete...

Pingltruo (pinhole) - papera fotilo

Tio ĉi estas mia unua sperto en fotado per papera fotilo, kiu nomiĝas Dirkon.



Vi povas elŝuti skemon, printi ĝin kaj glui vian propran nekutiman fotilon!
Mi esperis fari pli belaj bildoj, tamen... estas io mirinda en tiuj ĉi strangaj kaj mistikaj fotoj (klaku por grandigi):

Kajta esenco

Mi lanĉas kajtojn. Bonege teni sovietunian bobenon da fadenoj, trikita al ĉielo per ŝkota nodo. Kajtoj konstruatas el la plej banalaj kaj eĉ vulgaraj materialoj: baĉoj estas rubaj, papero - tualeta... Tamen kiam ĉio ĉi ekflugas, animo ĝojas.

Certe, kajtoj grandiĝis rapide. Tuj aperis dumetra senskeleta "pterodaktilo", ŝiranta ŝnuro post ŝnuro. Tuj volis mi tranaĝi Volga rivero sub ĝi.

Tradicie, kajtojn post la flugo oni devas liberiĝi. Strange - tiuj ĉi kreaĵoj flugas nur dum vi forte tenas ĝin. Liberigu - ĝi tuj perdas sian esenco kaj - malalten!

Kajto

Jes!! Ni faris grandan kajton. Lia alteco estas 1.5 metroj.
Li ne leviĝis al kilometra alto (kiel mi intencis), tamen mi kaj miaj amikoj vere ĝojis!

Kial kajto ne povis trairi tra pordo, ni levigis ĝin al balkono per ŝnuro. Ĝis nova vento!

Volgograda rubejo

Mi hieraŭ biciklis al rubejo de Volgogrado. Ĉiam interesiĝis pri tio, kien foriĝas amaso da ruboj. En ĉiu kordo dum du tagoj kolektiĝas kelkaj grandegaj rubujoj, tamen ĉio ĉi regule malaperas ien. Kien?
Mi biciklas. Pasas finon de la urbo, trajnvojon, elektrostancion. Jen miraklaj rubamasoj!

Tamen gardisto ne lasis min aliri. Ho, tiu ĉi loko estas proprietaĵo! Kaj strategia objekto! Ha!



Reiĝante tra vilaĝeto mi metis viro kun metalaĵaro.
Ĉi viro laboris preskaŭ rubejo longe kaj li rakontis, ke, vere, pli bone ne iri tien. Eble vi estos kaptita.



- Tie antaŭ estis truo en tero. Truo estis pli profunda ol kvinetaĝа domo. Kaj nun - jam kreskas amasoj supre surfaco de la tero. Oni preparas novan truon. Antaŭ, kiam mi laboris preskaŭ rubejo, bone ni vivis! Kolektigis ion ajn ni bezonis. Cigarojn malnovitajn prenis ni per sakoj, "Vinston". Ventre prenis kolbasojn, tortojn, bieron!!! Vestoj tie estis bonaj, iam mi eĉ monoj trovis en la poŝoj. Tamen nun mi perdis laboron. Devas mi kolekti metalon, ŝanĝas ĝin po 200-300 rubloj je tago - sufiĉe por duopo...
Adiaŭe mi kaptas lastan foton de la panoramo.